५५. आनंदी-आनंद गडे इकडे, तिकडे, चोहिकडे.

आनंदी-आनंद गडे इकडे, तिकडे, चोहिकडे.
वरती-खाली मोद भरे, वायुसंगे मोद फिरे,
नभांत भरला, दिशांत फिरला, जगांत उरला,
मोद विहरतो चोहिंकडे, आनंदी-आनंद गडे ॥१॥

सूर्यकिरण सोनेरी हे, कौमुदि ही हसते आहे;
खुलली संध्या प्रेमानें, आनंदे गाते गाणे;
मेघ रंगले, चित्त दंगलें, गान स्फुरलें,
इकडे,तिकडे, चोहिंकडे, आनंदी-आनंद गडे! ॥२॥

नीलनभीं नक्षत्र कसें, डोकावुनि हें पाहतसे;
कुणास बघते? मोदाला!, मोद भेटला का त्याला?
तयामधें तो, सदैव वसतो, सुखे विहरतो,
इकडे,तिकडे, चोहिंकडे, आनंदी-आनंद गडे! ॥३॥

वाहति निर्झर मंदगति, डोलति लतिका वृक्षतती,
पक्षि मनोहर कूजित रे, कोणाला गातात बरे?
कमल विकसलें, भ्रमर गुंगले, डोलत वदले-
इकडे,तिकडे, चोहिंकडे, आनंदी-आनंद गडे! ॥४॥

स्वार्थाच्या बाजारांत, किती पामरें रडतात;
त्यांना मोद कसा मिळतो? सोडुनि स्वार्था तो जातो-
द्वेष संपला, मत्सर गेला, आतां उरला
इकडे,तिकडे, चोहिंकडे, आनंदी-आनंद गडे! ॥५॥

गीतकार : बालकवी
संगीत : हृदयनाथ मंगेशकर
गायक : लता मंगेशकर