९४. सजल नयन नित धार बरसती

९४. सजल नयन नित धार बरसती
भावगंध त्या जली मिसळती ।। धृ. ।।

वीणेचे स्वर अबोल झाले
गीतामधले काव्यही सरले
मुक्या मनाचे मुकेच आठव
मूक दीपज्योतीसम जळती ।।१।।

चंद्र चांदणे सरले आता
नीरस जाहली जीवनगाथा
त्या भेटीतील अमृतधारा
तुझ्याविना विषधारा होती ।। २ ।।

थकले पैंजण चरणही थकले
वृंदावनीचे मोहन सरले
तुझ्या स्मृतींची फुले प्रेमले
अजून उखाणे मला घालिती ।। ३।।

गीत : शांताराम नांदगावकर
गायक: अजित कडकडे
संगीत: अशोक पत्की

ह्या ब्लॉगसाठी ही कविता धनंजय फडके यांनी पाठवली आहे.