१४३. एवढंच ना .. एकटे जगू .. एवढंच ना
आमचं हसं आमचं रडं
ठेवून समोर एकटेच बघू
एवढंच ना ...
रात्रीला कोण दुपारला कोण
जन्माला अवघ्या या पुरलंय कोण
श्वासाला श्वास क्षणाला क्षण
दिवसाला दिवस जोडत जगू
एवढंच ना ...
अंगणाला कुंपण होतच कधी
घराला अंगण होतंच कधी
घराचे भास अंगणाचे भास
कुंपणाचे भासच भोगत जगू
एवढंच ना ...
आलात तर आलात तुमचेच पाय
गेलात तर गेलात कुणाला काय
स्वतःच पाय स्वतःच वाट
स्वतःच सोबत हॊऊन जगू
एवढंच ना ...
मातीचं घर मातीचं दार
ह्य मातीच घर मातीच दार हृ
मातीच्या देहाला मातीचे वार
मातीच खरी, मातीच बर
मातीत माती मिसळत जगू
एवढंच ना ...
No comments:
Post a Comment